Annenden aradığın yakınlığı ve sevgiyi alamamış olabilirsin, belki baban ile de çok yakın olamadığını düşünmüşsündür. Ama, sevgiyi hak etmediğini sakın düşünme. Bu senden kaynaklanmıyor, onlar da sevgiden nasibini alamadığı için, yani bilmedikleri için gösteremiyorlar sana sevgilerini. Onlar aslında seni seviyorlar ama bunu gösteremiyorlar. Çünkü insanoğlu alamadığı bir şeyi kolaylıkla
veremez. Sen sevgiden yaratıldın ve sevgiyi her zaman hak edensin. Önce bunu iyi anlamalısın. Sorun sende değil. Sonra, kendini sevmeyi öğrenmelisin. Kendini sevemediğin her an, seni gerçek anlamda hiç kimse sevemez. Bunu yapmak istese de yapamaz insanlar. Önce kendini sen sevmelisin ki, senden yayılan sevgi, sevgi dolu bir insanı sana getirsin. Bunu yapamadığında, sevgiden uzak bir insanı hayatına almaktan başka çaren kalmaz. Kendini değerli görmeyen, saygı duymayan, sevemeyen bir insan, hayatına kendinden daha zayıf insanları çekerler. Güçlü olandan korkarlar ve kaçarlar. Bilinçli olarak yaptığını söylemiyorum. Tamamen bilinç dışı olarak gerçekleşir her şey. Buna inan. Başkasından bekleme, kendinden başla sevmeye. Seni aldatan aslında kendini aldatır. Kendini sevemediğin zamanlarda başkasının seni sevmesini beklemek, kendini aldatmanın başka bir şeklidir. Aslında seni aldatan kimdir? Bu sen olmayasın? Onu suçlamayı bırakmalısın, önce kendinden başlamalısın, affetmeye...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder