EBEDİ KALIR...

Bir gül misali açarız renklerle yeşil çimenler üzerinde,
Yapraklarımız dökülür yere dönme vakti gelince,
Güller gibi kokular saçarken görünmez rayihamız,
Yaşamdan geçer gideriz menzile doğru, sessizce,
Sadece O kalır ebedi...