NE GÜZELDİ YAŞAM KENDİNİ SEVERKEN VE MUTLUYKEN...

Her zamanki gibi üzgündü kadın içeri girdiğinde, hareketlerinde hep nezaket, kibarlık ve zariflik vardı dikkati çekecek kadar. Ne kadar zarif konuşuyordu ve kibardı insanlara karşı, adeta onları hiç kırmamak istercesine çoğu zaman onların istediği gibi davranıyordu ve asla onların dediğine hayır diyemiyordu. Aslına bakarsan, bundan şikayetçiydi ama bu huyundan da vazgeçemiyordu bir türlü, ne yazık ki...

Ne yapması gerektiği konusunda kafası çok karışıktı, bir yandan kendine değer verilmediğini, kullanıldığını hatta bazen aptal konumuna bile düşürüldüğünü hissediyor diğer taraftan da kendisine bunu yapanlara, saygı duymadan istismar edenlere istediklerini vermeye devam ediyordu, elinde olmadan...

Çalışma başladığında, Adam tekrarladı bildiği aynı şeyleri; ''Kendine hiç değer vermiyorsun, saygı duymuyorsun ve güçsüz-zayıf hissederken kendini içinden, dışarıya güçlü görünmeye çalışıyorsun, yine aynı şeylere devam ediyorsun'' diyerek. Uygulama devam ediyordu, bir taraftan da kadının vücudu yavaş yavaş öne, yana ve arkaya doğru sallanmaya başlamıştı elinde olmadan, ara sıra sanki dans eder gibi hareketler de yapıyordu ne yaptığını bile anlamadan. Adam da şaşkın şaşkın seyrediyordu olanları, diğer taraftan da işine devam ediyordu çalışmadan hiç kopmadan. Kadın artık resmen dans ediyordu bir Balerinin nazik, kibar ve estetik halleriyle, ellerini, ayaklarını zarifçe ileri geri sallıyor ve sanki bir kuğu gibi süzülerek yürüyordu, ara sıra da selam veriyordu onu seyreden olmayan kalabalığa...

Ne kadar değerli ve önemli hissettiğini ifade ediyordu Adama, ''Şu anda harika bir duygu ile sarılmış durumdayım Hocam'' dedi Adama, ''Çok sevgi doluyum ve hissediyorum ne kadar değerli olduğumu, el üstünde tutulduğumu, adeta sanatının zirvesinde olan bir Balerin gibiyim, gibi değil öyleyim'' diyerek zarif dansına devam ediyordu. Adam da hissetmişti, artık emindi; bu yaşamında kendini değersiz ve sevgisiz hisseden bu Kadın geçmiş bir yaşamında el üstünde tutulan bir Balerin idi, şimdi bu anda aynı duygularla dans ediyordu, geçmişinden gelen bir ruhun etkisiyle, ellilere yaklaşmış olmasına rağmen çok narin ve zarif bedeniyle bir Balerin edasıyla dansediyordu ve gözlerinden yaşlar süzülürken yavaşca içinden taşan kahkahalarını tutamıyordu. Çok mutluydu, ne kadar uzun zamandan beri hiç bu kadar mutlu, değerli, yetenekli ve sevgi dolu bir kadın olduğunu hissetmemişti.

Selam vererek eğilirken hayali seyircilerine, mutlu ve gururluydu, enerjisi açılmış ve çok genişlemişti, özgür hissediyordu kendini, hiç olmadığı kadar mutluydu, bulmuştu sanki kendini yeniden eski günlerindeki gibi...

İçinden; artık her şey farklı olacak diye düşünürken, dudaklarının arasından ''La la laa, la, la, la, lal, laaa la, lal, la, la, laa, lal, la, la, lal, la, laaaa....'' diye dans ettiği şarkının ezgileri dökülüyordu.... Gülerek bakan yaşlı gözleri ile Adama sanki teşekkür ediyordu sevgi ve mutlulukla.  Ne güzel bir şeydi kendini sevmek, değerli ve sevgi dolu hissetmek, yaşam ne kadar da güzeldi kendini severken ve mutluyken... Gerisi boştu, önemli olan ne varsa artık biliyordu. 

Kapıdan dışarı çıkarken son bir kez sarıldı Hocam dediği Adama ve hayatın yollarına doğru sevgi ile yürümeye başladı dans edercesine...

Hüseyin Turgut SAYIN, 01.03.2012