Kendilerine olan güvenlerini, inançlarını tamamen kaybettiklerinden ya
da karşılarındaki kendisi gibi bir Adem Oğlu olan kişiyi çok
önemsediklerinden mi anlaşılamaz bir biçimde her şeyi ondan bekler durumlara sokuyorlar kendi kendilerini...
Sonra da aynı şeyleri defalarca söyletmeye çalışıyorlar karşılarındaki
insana... Adeta doymuyorlar söylenenlere, tekrar tekrar bir daha
soruyorlar aynı soruları? Yoksa, anlatılırken dinleme alışkanlığını mı
kaybetmişler acaba? Soru sormak önemli bir şey ama dinlemek önemsiz bir
şey mi oluyor? Yoksa soru sepetlerindeki hazırladıkları soruları
sormazlarsa başlarına kötü bir şey geleceğinden mi korkuyorlar? Ya
dinlemek ve anlatılanları uygulamak...? Problem burada mı yoksa?
Kullanmayacağın şeyleri boşuna toplamak, istif etmek bu mu gerçek problem? Ne dersiniz?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder