Sevgi ile konuşmak lazım her daim ve hareketleri sevgi ile yapmak lazım
her durumda. Sevgiden uzaklaştığın her an Tanrısal varoluştan da
uzaklaştığının farkında olmalısın. Kızdığın, sinirlendiğin ve öfkeyle,
hırsla hareket ettiğin her an Tanrısal varoluşun çok uzaklarına gittin
demektir. Öyleyse sevginin yollarından ayrılmadan hayatın içinde
harekete geçmelisin ve sevginin savunucusu olarak yaşamalısın
hayatını. Başına her ne gelirse gelsin metanetle karşılayarak ve
sonucunu sevgiye bağlayarak hareket etmeye alıştığın zaman başına
geleceklerin ne şekilde değiştiğini görmeye başlayacaksın. Karşına çıkan
insanların çeşitlemesinde farklılıklar olduğunu görmeye başlayacaksın,
daha fazla yardım aldığını anlayacaksın ve sevgiyle davrandığın her
insanın uzantılarının sana bir sarmaşık gibi kollarını uzatmaya
başladığını deneyimlemeye başlayacaksın.
Unutmamak lazım ki bu
Dünya sandığımız gibi sadece maddesel bir yapıdan oluşmamıştır. İçinde
manevi bir yapıyı görünmez bir şekilde barındırmaktadır. Sadece manevi
kanalların içine girebilecek belirli oluş ve bilinç seviyelerine
ulaşmaya başladığında, yeni oluşumların daha da farkına varmaya
başladığını hissetmeye, algılamaya hatta yaşamaya başlayacaksın. Ama
birden bire oluverecek bir şey değil diye de düşünebilirsin. Bu da doğru
olabilir sana göre. Bu oluşa ne kadar inanır ve kalbini açmaya
başlarsan oluşumun da o kadar hızlı bir şekilde sana ulaşmaya
başladığını algılayacaksın. Bu belki de korkutacak başlangıçta seni.
Alışmadığın bir durumla karşılaşmak şaşırmanın dışında biraz da
ürkütecek belki. Alıştığın karanlık düzenin yerinde daha olumlu, umut
veren, hatta güven veren bir sistemin olduğunu görmek sevindirirken
biraz da düşündürecek seni.. Ama yapmaya değmez mi, deneyimlemeye değmez
mi sence...? Bence harika olur... Ne dersin?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder