Geçmişte hayatına giren insanlar mutlaka olmuştur. Belki de uzun zamanlar geçirdiğin, hatırasını hala yaşattığın ve yalnız kaldığında aklından atamadığın anıları yaşadığın insan ya da insanlar.
Onlara aşırı bağlanıp kalmaktan vazgeçmelisin...
Unutma ki hayat dediğimiz bu değerli anlar, bir mektep gibi bize öğretiyor...
Hayatına giren insanların sana ne öğretmeye çalıştığını sana sende neyi gösterdiğini, neleri hayatına katıp neleri senden aldığını iyi düşün ve asla pişman olma yaşadıkların için. Sadece teşekkür et sana öğrettikleri için ve affet onları senden aldığını sandığın şeyler için.
Hiç kimse senden bir şey alamaz, aslında en büyük hatayı kendi ruhlarına yapar onlar sana yaptıkları her haksızlık için...
Sen de kendi ruhuna yaptığın hataları düşün ve kendini affederek başla affetmeye, ardından diğerleri gelecek aklına ve her af edişte rahatlayıp, hafiflediğini hissedeceksin ve tabii ki iyileşeceksin...
O zaman yeni öğretmenlerin geldiğini göreceksin hayatına, çünkü her boşalan alan mutlaka doldurulur...
Bunu zaten biliyordun değil mi?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder