Sevgili Kardeşim, Aziz Dostum;
Yazdığın mesajını okudum ve cevap biraz geç oldu sanırım ama ben de uzunca bir süredir yazmaya uzak kaldım. Hem çalışmalar hem de araya 10 günlük tatilin girmesi beni biraz uzaklaştırdı.
Sana gelince tabii ki yaşadığın durum kolay değil seni çok iyi anlayabiliyorum. Uzun bir süredir Türkiye'den ve sevdiğin kişilerden uzakta yaşama mücadelesi vermektesin, zaman zaman da yalnız ve çaresiz hissetmektesin. Bunlar çok normal şeyler, ancak bu durumları yaşayan insanın anlayabileceği sıkıntılar (Ben 1 aylığına ABD'de bulundum-hem de gezmek için Türkiye'ye dönünce toprağı öptüğümü hatırlıyorum... 2002).
Unutma ki başarılı bir çok insan, sporcu, bilim adamı v.b. bu durumu yaşamaktalar. Her insanın yeni çevreye alışma, uyum sağlama dönemleri var. Şimdi sen de bu durumu tecrübe etmektesin.
Şuna kalben inan ki oraya yakında alışacaksın, o zaman da (belki) dönmek çok zor gelecek sana...
Önemli olan insanın her durumda güleryüzlü, alçak gönüllü, sevgi dolu ve yaşamaktan zevk alır şekilde kalabilmesidir... Eğer bunu yapabilirsen her şeyin çabucak yoluna girdiğini göreceksin. Evet kolay olmayacak ama yapman gereken tek şey bu... Gülerek karşılamak, gülmek, keyif almak, yaşadığın her zorluğun aslında seni geliştirdiğini, biraz daha büyüttüğünü, sana bir şeyler kattığını farkederek yaşamın her anından, bulunduğun her ortamdan, birlikte olduğun her insandan keyif alabilecek ruh haline geçebilmeyi başarmak. İşte bu sana çok şey katacaktır... Hastalıklarının da o zaman azaldığını, hatta belki de geçtiğini göreceksin...
Şimdi sana tavsiyem; kendini izlemen, mutsuzluk yarattığın her durumun farkına varman, egonun sana yaşattıklarını fark etmen olacaktır....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder