BİLİYORUM, ASLINDA ÇOCUKLARINIZI ÇOK SEVİYORSUNUZ...

BİLİYORUM, ASLINDA ÇOCUKLARINIZI ÇOK SEVİYORSUNUZ...

-Çocuğunuzu gerçekten seviyor musunuz? Yoksa onu vakti zamanında kendinizin ulaşamadığı (aslında size ait) amaçlarınıza ulaşmak için bir araç olarak mı görüyorsunuz?

-Onun yeteneklerini fark edip, geliştirmesine yardım ediyor musunuz? Yoksa ondan sahip olmadığı yetenekleri göstermesini mi bekliyorsunuz?

-Onu sevgi ile ikna ederek, inandırarak, gücünü kullanması konusunda yüreklendiriyor musunuz? Yoksa onu iterek, kakarak, tehdit ederek, zorlayarak ve şartlar koyarak bir şeyler yapmasını sağlamaya mı çalışıyorsunuz?

-Evet, aslında siz çocuğunuzu çok seviyorsunuz ve bütün yaptıklarınızı onun iyiliği için yapıyorsunuz... Tamam da, çocuğunuz sizinle aynı fikir de mi, gerçekten her şeyi ile sevildiğinin farkında mı, yoksa başka zanlar içinde kafası karışmış mı?

Bazen, her şey dışardan göründüğü ya da sandığınız gibi olmuyor...