O DA ÇOK SEVİYORDU ÇOCUĞUNU, AMA...

O DA ÇOK SEVİYORDU ÇOCUĞUNU AMA...

O da çok seviyordu çocuğunu ve bana ''Çocuğumun enerjisine bir bakar mısınız, nasıl acaba? Merak ettim'' derken belki içinden çok sonuçlar iyi çıkmasını bekliyordu. Ama durum sandığı gibi görünmüyordu; okulda çok başarılı olan çocuğunun aslında enerjisinin bu günlerde çok düştüğünü, çocuğun iradesini çok güçlendirmiş olmasına rağmen duygularını ifade zorluğu çektiği, içine kapanma eğilimi gösterdiğini öğrendiğinde çok üzüldü.

O da aslında içine kapanık ve kontrol etme eğilimi gösteren bir kişi olduğunu anladı. Aslında çocuğunun iyiliği adına yaptığı şeylerin hem kendi hem de ailesinin yaşamında yıkıcı etkiler yarattığının farkına vardığında gözlerinden yaşlar akmaya, hiç olmadığı kadar duygusallaşmaya, enerji alanı ise dönüşüm geçirmeye başlamıştı.

İçinde hissettiği derin 'Yalnızlık' korkusunun küçük bir çocukken yaşadığı bir olaydan kaynaklandığını anladığında gülümsemeye başlamıştı. ''Aslında komik bir durum ama küçük bir çocuk bunu içinde büyütebiliyor demek ki'' derken gülümsemeye başlamıştı.