24 Şubat 2013 Pazar

KİME GÖRE, NEYE GÖRE? BANA GÖRE... YA SANA GÖRE?

KİME GÖRE? NEYE GÖRE? YA SANA GÖRE?

Eklemlerinde ağrıları vardı ve belli etmek istememesine rağmen gergindi. Dizleri ayak bilekleri ağrıyordu. Güçlü görünmeye çalışan, mükemmeliyetçi yapısıyla dik ve ayakları üzerinde durmaya çalıştığını belli etmediğini sanıyordu. Ama kendini çok yalnız ve terk edilmiş hissettiği de bir gerçekti. Akrabalarının ondan beklentileri büyüktü, her vesile ile ondan bir şeyler istemeyi alışkanlık haline getirmişlerdi. Kardeşlerinin yardımcı olması gereken konularda ise onlar yardıma yanaşmıyorlardı. O da sıkıntılarını kızgınlıkla gösteriyordu. Her konuşmadan sonra onlardan biraz daha uzaklaştığının da farkındaydı. Ama, neyi nasıl yapacağını bilemiyordu.

Aslına bakarsanız o küçüklüğünde kalbi kırılmış, çok nazik, sevilmeyi bekleyen ama istediğini bir türlü alamayan, sanki sevgiyi ancak bir şeyleri yaparsa belki alabileceğini zanneden kırılgan, küskün ve birazcık dışlanmış bir küçük kızın kalbine sahipti. Hala birileri ona bir şeyler vermek yerine hep ondan bekliyorlardı. O da artık inadına onlara ters gitmeye, terslemeye ve onları kırmaya başlamıştı. Biraz da değişkenlik gösteren yanları ortaya çıkıyordu. Bazen kızgın ve güçlü, bazen de zayıf ve kırılgan oluyordu. Belki de farkına varmadan yapıyordu bunu...

Konuştukça anlıyordu, farkına varıyordu neyin neden olduğunu ve akan enerjinin etkisiyle de vücudu gevşemeye başlamıştı. Üzerimden bir yük gitti, sanki rahatlamaya ve genişlemeye başladım demişti. Giderken gözleri daha bir sevgi ile bakıyordu.
Kendimi çok iyi hissediyorum derken gülümsüyordu...

Her insanın bir hikayesi var; kimileri güçlü görünmek adına maske takarken, kimileri de zayıf görünmemek adına kabuklarına çekilmeyi seçiyorlar. Hepsi de alıştıkları bu düzenlerin gerçek olduğuna, böyle davranmak zorunda olduklarına inanarak yaşamlarını sürdürüyorlar. Hikayeler hiç bitmiyor ve de sanki hiç bitmeyecekler...

Her insan sanki bir senaryo yazarı, kimi renkli, kimi solgun senaryolar yazıyor. Kimi farkında senaryoyu kendinin yazdığından, kimisi ise farkında bile değil. Geldiği gibi yaşadığını düşünüyor..

Her hikaye yaşanıyor, sadece yaşanıyor, niyesi önemli mi?

Kime göre? Neye göre? Ya sana göre....?

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder