ÜZÜLME VE AFFET GİTSİN, ONLAR NE YAPTIĞININ FARKINDA BİLE DEĞİLLER...

Sen doğduğunda Baban almış başını gitmiş ve bunu sana anlatmışlar değil mi? Bu senin suçun değil ki, sen bu Dünya'ya kız olarak geldin diye kimin sana böyle davranmaya hakkı var? Bunu sana anlatmaya kim cüret edebilir ki? İnan bana bunu sana anlatanlar içinde açtıkları yaranın farkında değiller, onlar için gülüp geçilecek eski ve komik bir anı ama ya senin için? Anlıyorum seni, yıllarca bir erkek gibi olma mücadeleni, kadın olmayı için için yadsımanı, hiç sevilmeyi haketmeyeceğini düşünerek yaşamaya çalışmanı, bunları yaşarken farkına bile varamamanı anlıyorum...

Ya sen küçük çocuk, sana anlatılan komik sanılan hikaye, seni nasıl etkiledi? Anlatanlar farkında mı? Ballandıra ballandıra anlatırken 'Çocuğum sana hamileliğimde çocuğum olsun istemedim, seni düşürmek için bahçedeki ağaçtan 3 defa atladım ama sen o kadar arsız çıktın ki bir türlü düşmedin gitti' diyerek, senin içine attığın daraltıların farkında mı? İstenmeyen bir çocuğun dramını anlamaktan ne kadar uzak... İçine akıttığın gözyaşlarını biliyorlar mı?

İnan bana, onlara kızmana-küsmene gerek yok, onlar ne yaptıklarını bilmiyorlar ki, affet onları gitsin, ama aynı hatalara sen düşme, kırma küçük bir bebenin hayallerle ve sevgiyle dolu kalbini... Onu çok sevdiğini, hep beklediğini, hep istediğini anlat minik kulaklarına, öperken yanaklarından ve basarken bağrına...