Aslına bakarsanız İnsanoğlunun büyük bir kısmı en içten ve sonsuz bir niyetle çok sevdiği, kendine ait hissettiği ve yanında kalmasından mutlu olduğu hiç bir şeyini verebilme yetisini kolaylıkla gösteremez.
Belki genelleme yapmış olacağız ve 'istisnalar kaideyi bozmaz' şeklindeki klasikleşmiş cümleyi de yanına iliştireceğiz ama hakikat şudur ki 'İnsanoğlu verdiği zaman zarar görmeyeceği, kendini güvende hissedeceği kadarını verebilme yürekliliğini göstermeye' daha çok meyillidir. Sonsuz bir güvenle, iman ve takva ile verebilme; ancak gerçekten olgunlaşmış yüce bir bilincin, daha doğrusu 'bilmenin' var olduğu şahsiyetlerin yapabileceği bir eylemdir de diyebiliriz.
Saf bir niyetle ve yürekle gerçekten kendinize ait olduğunu hissettiğiniz ve fazlasıyla bağlandığınız bir şeyi bir başka İnsana verebilmeniz sizce ne kadar mümkün? Gerçekten yapabilir misiniz bunu?
Bu soruyu sorun kendinize ve sorunun cevabını lütfen kendi yüreğinizden bekleyin, bakalım cevabı nasıl olacak? Eğer cevabı yürekten bir 'Evet' ise!
Eeee daha ne duruyorsunuz, yapın o zaman...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder