İnsan kendine sırtını döner mi? Kardeşine dönerse sırtını, bu kendine de dönmüş sayılır mı? Annesi sırtını döndü diye Evladı da Kardeşine sırtını dönebilir mi?
Bütün bu sorular nereden çıktı? diye sorabilirsiniz. Bu sabah TV'de BERKANT'ın cenaze merasiminden görüntüleri izlerken, BERKANT'ın ayrıldığı Eşi Serpil ÖRÜMCER'den olan Kızının açıklamalarını ve BERKANT'ın şimdiki Eşi ve 2 Oğlunun üvey Kızkardeşlerine sırtlarını döndüklerini izledim ki Kızkardeşleri onlara taziyelerini sunmak için yanlarına gelmiş ve ellerini sıkarak konuşmak istemişti. Acı olan diğer şey de Kızın yaşamı boyunca Babasını bir kez bile görememiş olmasıydı. İddiasına göre bu 3 kişilik Aile yüzünden Babasını görememişti, onlar tarafından görmesine izin verilmemişti....
Bunu yazarken kimseyi eleştirmek gibi bir gayem yok, sadece bir durumu ortaya koymaya çalışıyorum. Baba aynı ve Anneler farklı, 2 erkek 1 kız çocuk, Baba tarafından aynı kanı taşıyorlar ve Kızı Babasını göremiyor (ki bu durumda Kızın da kendini sorgulaması gerekir diye düşünüyorum) ve erkek Kardeşler bizim başka bir Kardeşimiz yok diyerek sırtlarını dönüyorlar (Önce Anne, sonra da Çocuklar dönüyor).
Bu durumda ''Baba ne hissediyordu acaba?'' diye düşünmeden edemiyor İnsan. Babası olduğunuz bir Kızınız var ve o çocuk şimdiki aileniz tarafından dışlanıyor, yok sayılıyor, onu göremiyor ya da görüştürülmüyorsunuz (ki Babanın da sorumluluğu var bu durumda), kim bilir belki de büyük acılar çekiyor ve üzüntünüzü, küskünlüğünüzü, kızgınlığınızı içinize atıyor ya da atmak zorunda hissediyorsunuz. Yani duygularınız içinizde yara haline geliyor belki de? Yaptığı hasar fark etmeseniz de büyük olabilir mi? Ne dersiniz?
Diğer bir seçenek daha var; kendine göre bir çok sebepten dolayı belki Baba da kızını görmek istemiyor olabilir ki o zaman durum başka bir şekil alıyor...
Eleştiri ya da yargılama yok bu yazıda, sadece bir durumun incelenmesi var, belki de bir ders çıkartmak kendimize bütün bu olanlardan ders almak düşüncesi... Hayat, tüm seçimlere açık bir oluş... İnsanlar seçimleri yapmakta ve sonuçlarına katlanmakta özgür..
Öbür Aleme geçiş yapan Babaya Tanrıdan rahmet, kalanlara da sabır, anlayış ve sevgi dilemekten başka yapabileceğimiz bir şey yok.
Umarım sonu güzel olur bu hikayenin, sevgi; öfke, küskünlük, kırgınlık ve nefreti aydınlık günlere dönüştürür... Umudumuz ve dileğimiz bu yönde olacaktır...
Sevgi ve Işık ile kalın....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder