10 Şubat 2012 Cuma

BİR DOSTA TAVSİYELER...




   Sevgili Dostum, En çok dikkatimi çeken husus; durumun hakkında Ailenin bir şey bilmiyor olması oldu. Ailen, yani en azından Annen gerçekten hiç bir şeyin farkında değil mi? Eğer değilse Sen neden onunla ya da onlarla konuşup durumunu anlatmıyorsun? Farkında olmadan ve sadece kendini korumak, belki de Annen ve Ailen tarafından suçlanmak, dışlanmak korkusuyla gerçekleri saklamayı seçiyorsun.

   Unutma ki bu hem kendine hem de sana yardımcı olmaya çalışan ama gücü yetmeyen dostuna zarar veriyor, hatta sen farkında olmadan yarattığın bu olumsuz enerji sarmalı ile Ailene de bunu yansıtıyorsun. Bu nedenle sana tavsiyem; başına her ne gelmiş olursa olsun, önce ne kadar değerli olduğunu hissetmen ve kendini sevmendir. Bundan asla vazgeçme, diğer taraftan içinde bulunduğun durumunu sevgiyle kabul et, bu durumla yüzleş ve ondan asla kaçma-saklama. Rahatladığını göreceksin ve sonra da giderek Ailen ile en azından Annen veya Baban ile bu durumu görüşerek anlatman ve yardım istemen olacaktır. 


   İnan ki bu üzerinden büyük bir yükün kalkmasını sağlayacaktır. Önce bazı sıkıntılar yaşayabilirsin, ama bunları göze almanı tavsiye ederim. Daha sonra da, yapabileceğin yeni şeylere doğru adım at, gelecek senin için çok daha parlak olacaktır. 


   Ama önce önünde tüm gerçekliği ile duran duran bu problemi kabul et, eğer çözemeyeceğine inanıyorsan ve geçen zaman içinde de bunu denemiş ama başaramamışsan çözmek için yardım iste ve almaktan çekinme, asla saklama... Gerçekle yüzleş, aksi taktirde enerjinin büyük bir kısmı ondan kaçmaya ve onu  saklamaya çabalamakla kaybolacaktır. Enerjini yaratacağın yeni olasılıklar için harcaman senin için daha akıllıca olacaktır. 


   Şimdilik bu kadar. Her şey gönlünce olsun Değerli Kardeşim, 


   Sevgiler.


Hüseyin Turgut SAYIN, 

Bahçeşehir/İSTANBUL, 09.02.2012

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder