ÖZGÜR OL KÜÇÜĞÜM BİR KARTAL GİBİ...

Özgür ol küçüğüm bir kartal gibi. Yüksel göklere yükselebildiğin kadar. Korkma, sınırlarını zorla ufukların, kalbin çarparken heyecanla. Sen göklerin çocuğusun, oradan geldin, bazen uçan bir kartal, bazen masum melektin.

İzin verme kimseye dokunamasın hayallerine, baskıya boyun eğme, güven sevgi dolu kalbine. Sen sevgiden yaratıldın, sevgiyle büyüyeceksin, sana korkuyu öğretenler senden sevgi öğrensin.

Zaten mükemmelsin, sen bunu doğuştan biliyorsun, artık başın dimdik dosdoğru gidiyorsun. Yolu bildim sananlar yoluna taş koyarlar, onlar gibi olmazsan seni eksik sayarlar. Giydirmek isterler demirden zırhı, nefes bile alamazsın.

İnan küçüğüm kendine, derin bir nefes al ve çık yola. Engelleri aşacaksın, doğru yolda koşacaksın, sen göklere çıkacaksın.

Kararını kendin ver vazgeçme haklarından. Vazgeçersen yolundan derinden üzülürsün. Gerçekleşmezse hayallerin, genişlemez büzülürsün.

Seçim yapmak senin hakkın, yeteneğine doğru git. Çalışmaya devam ettikçe artacaktır bütün ümit. Asla vazgeçme hayallerinden, varınca hedefine güleceksin derinden.

Sen aslında vardın bile küçüğüm, bunu zaten biliyorsun, o kocaman kalbinle...

Bir de onlara anlatabilsen ! Kimse seni dinlemiyor ki küçüğüm... 


Ahh.. Ah.. !








Hüseyin Turgut SAYIN,




Bahçeşehir/İSTANBUL, 06.02.2012