Hep anlatıyorum yazılarımda, Karaman'da doğdum ve Üniversite Sınavından sonra okumak için İstanbul'un yolunu tuttum. Ama hatıralarımda Karaman hep canlı kaldı, hiç unutmadım dersem yalan olmaz. Ahh sevgili Karaman, ne yıllardı onlar derim hep içimden eski anılarımı hatırlarken.
2 Ay önce yine Karaman'da idım, Memleketimize gidince aile kabristanına mutlaka giderim. Çocukluk yıllarımdan tanıdığım insanların adını okuyarak dua ederim birer, birer. Adını okuyunca, eğer tanıyorsam hemen resmini, hareketlerini ve bende kalan imgesini görürüm gözümün önünde. Bazen gülerim, bazen suratım asılır, bazen de ağlarım. Şu insanlık hali nasıl bir şey, olan her şeye rağmen kalmak mümkün değil hayatta. Derler ya "Kimler geldi, kimler geçti", aynı zamanda en sevdiğim şarkıdır Ajda PEKKAN'dan dinlerken. Bazen dayanamam ben de çalar söylerim bu şarkıyı, ama orada daha çok aşktan bahseder. Eee, Dünya, yaşam da bir aşk değil midir herkes için..
Biri var ki O masallardaki köyün hor görülen kahramanı gibiydi, hep doğruları söyler, öğütler verirdi büyüklere ve çocuklara. Eskiden Öğretmen olduğunu da söylerlerdi. Çocukluğumda, bizim evin önünden geçerdi bazen, bazen de çarşıda rast gelirdim ona; kırmızı rujlu dudakları, allık sürülmüş yanakları ve briyantinli saçlarıyla ve tabii ki çiçeklerle süslü, renkli mi renkli bisikletiyle. Hep bir yanında tutarak giderdi bisikletin ve yavaş yavaş yürürken Fransız asilzadelerinin yürüdüğünü sanırdınız, dimdik gidişinden. Zaten bir zamanlar Fransızca Öğretmeni olduğunu söylerdi Annem, Babama da Fransızca Öğretmenliği yaptığını anlatırdı zaman zaman, hala da anlatır ya. Unutulmaz bir simgeydi O. "Deli Muammer" idi, sevgili Fransızca Öğretmeni Muammer BARAN'ın Halk arasında lakabı
Avukat olan Babamın onun önünde ceketini iliklediğini gördüm bir defasında. Babama öğütler verdiğini işittim usulca, herhalde babam sakal traşını geciktirmişti de, ona "Yakışıyor mu sana Tevfİk Bey" diyerek ufaktan fırça attığını duymuştum.
Kendisi sinek kaydı traşını olmuş, her zamanki süslü haliyle vakur bir şekilde kendi kendine konuşarak giderdi, hep bir şeyler anlatırdı sanki, bilmezdim ne anlattığını, biraz da korkardım ama aslında severdim, her kes gibi.
Aradan yıllar geçti, vefat etmiş Muammer Abi. Karaman Şehir Mezarlığı'nın hemen ilk girişine yapılmıştı mezarı Muammer Abinin, mezar taşında ise övgüler vardı hak ettiği. Öldüğünde yağmurlar yağmış Karaman'a ve sonra güneş açmış apansız ve insanlar farklı duygulara gark olmuş cenaze namazında. Hatta Aziz bile ilan edilmiş duyduğuma göre, Aziz Muammer BARAN, sevindim böyle anılmasına Halk arasında yeniden...
Biraz önce Facebook'ta resmini gördüm Deli Muammer Abimin, Fransızca Öğretmeni Muammer BARAN Hocamın ve Aziz Muammer BARAN'ın her ismi ile değerliydi, hala da öyle bizim için. Biz onu her haliyle sevmişiz, bunu şimdi daha iyi anlıyorum. Çocukken onu tanıyan insanların yazdığı, övgülerle doluydu fotoğrafının altı, ben de bir şeyler yazmak istedim onun hakkında ve bu yazı da öyle çıktı.
Ben O'nun resmine bakınca ünlü film yıldızı Robin WİLLİAMS'ı ve aynı isimli sinema filminde canlandırdığı Doktor 'Patch ADAMS'ı hatırlıyorum nedense, Patch Adams ismiyle sinemalarda oynayan filmde de filmin kahramanı Doktor Patch ADAMS boyanıyor, komiklikler yapıyor ve hastaları iyileştirmeye çalışıyordu;
"Yaşanmış bir hayat hikayesinden alınmıştır. İntihar eğilimli biri olarak girdiği akıl hastanesinde gördüklerinden sonra Hunter 'Patch' Adams (Robin Williams), çıktıktan sonra tıp fakültesine öğrenci olarak girer. Okulda başarılı bir öğrenci olmasına karşın, ideallerinden dolayı hocalarından tepki görür. Amacı 'hayata renk katarak' mizah yoluyla tedaviye katkıda bulunmaktır. Daha sonra yoksul hastalar için kendi parası ve bağışlarla özel bir klinik açmaya kadar girişimlerini sürdüren Adams, film sürecinde sevgilisi Carin Fisher'in (Monica Potter) öldürülmesiyle ve lisanssız klinik açmakla darbeler yese de, tedavi hizmetlerinde yaptıklarıyla ünü ülke çapına yayılır ve bir anlamda amacına ulaşır."
Şimdi sizinle paylaşıyorum resmini, dualar göndererek ve sevgiyle yadederek. Belki O da Karaman'ı iyileştirmeye çalışıyordu yaptıklarıyla, fark yaratarak bize anlatmaya çalışıyordu konuşmalarıyla.
Kimbilir belki de aslında Akıllı lakabını hak eden O idi.
'Patch Adams' Filminin sonunda olduğu gibi ''Ünün ülke çapında yayıldı ve bir anlamda amacına ulaştın" Aziz Muammer BARAN Hocam.
Değil mi?
Hüseyin Turgut SAYIN,
Bahçeşehir/İSTANBUL, 03.02.2012
Fotoğraf için Karaman'ın Goyunu isimli gruba teşekkürler...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder